Οἱ νίκες τῶν βαρβάρων ὀφείλονται περισσότερο στὴν τύχη ὑποστηρίζει ὁ Πλούταχος, ἐνῶ τῶν Ἑλλήνων στὴν δύναμή τους καὶ στὴν Ἀρετή τους∙ ἡ ἀξιολόγηση γίνεται ἐξιστορώντας τὸν σοβαρὸ τραυματισμὸ τοῦ βασιλέως, ὅταν πήδησε πρῶτος μέσα ἀπ’ τὰ τείχη πόλεως τῆς Βακτηριανῆς, καὶ σώθηκε ἀναίσθητος ἀπ’ τὴν παρέμβαση τῶν ἑταίρων του. «Ἂν δ’ οὗτοι κρατήσωσιν, Ἀρετὴ καὶ τόλμα καὶ φιλία καὶ πίστις ἐξοίσεται τὸ νικητήριον;» ἂν ὅμως ἐπικρατήσουν οἱ Ἕλληνες, ἡ Ἀρετὴ καὶ ἡ τόλμη καὶ ἡ φιλία καὶ ἡ πίστις θὰ εἶναι τὸ νικητήριον; «Ταῦτα γὰρ μόνα παρῆν Ἀλεξάνδρῳ, τῆς δ’ ἄλλης δυνάμεως καὶ παρασκευῆς στόλων»∙ διότι μόνα αὐτὰ συμπαραστέκονταν στὸν Ἀλέξανδρο, ἡ δὲ ἄλλη δύναμη καὶ προετοιμασία τῶν στόλων. «Καὶ ἵππων καὶ στρατοπέδων μέσον ἔθηκεν ἡ Τύχη τὸ τεῖχος»∙ καὶ ἵππους καὶ στρατόπεδα ὡς μέσον παρενέβαλε ἡ Τύχη τὸ τεῖχος. Παράδειγμα στοὺς στρατιῶτες του ἦταν συνέχεια.