Ἐπιλογὴ προσωπικῶν ἐπαφῶν

Στὴν πολιτικὴ λύση τῶν προσωπικῶν ἐπαφῶν καταφεύγει ὁ Ναπολεντίσκος, μὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ, Ἀγκέλα Μέρκελ καὶ Φρανσουὰ Ὁλλάντ, γιὰ τὴν ἄρση τοῦ ἀδιεξόδου στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὸ κουαρτέτο∙ οἱ τηλεδιασκέψεις δὲν ἔφεραν προσέγγιση στὰ κρίσιμα θέματα, ΦΠΑ στὴν ἰδιωτικὴ ἐκπαίδευση, κόκκινα δάνεια, κάλυψη δημοσιονομικοῦ ἐλλείμματος, καὶ εἶναι προβληματικὴ ἡ συμφωνία γιὰ τὴν δόση. Ἡ κυβέρνηση θερίζει τὶς θύελλες τοῦ ἑπταμήνου, ἐπειδὴ κανεὶς δὲν ἔχει ἐμπιστοσύνη στὸν πρωθυπουργὸ ὅτι θὰ τηρήσει τὸν λόγο του∙ ὅταν μάλιστα βλέπουν τὶς ἀκρότητες στὴν πολιτική μας ζωή, μὲ τὸν ξυλοδαρμὸ βουλευτῶν, -μὲ ἀνοχὴ τῶν ἀστυνομικῶν κατόπιν ἄνωθεν ἐντολῆς, διότι διαφορετικὰ δὲν ἀντιδροῦν ἔτσι οἱ ἀστυνομικοί, οἱ ὁποῖοι ξέρουν πολὺ καλὰ τὴν δουλειά τους- καὶ τὴν ἐκρηκτικότητα ἀπὸ δηλώσεις ὑπουργῶν, διερωτῶνται γιὰ τὸ ποιὲς εἶναι οἱ πραγματικὲς προθέσεις τοῦ Μαξίμου. Δὲν εἶναι δυνατὸν αὐτὰ νὰ γίνονται ἐρήμην τοῦ πρωθυπουργοῦ;