Ἡ κατάθεση στὸ νόμο τῶν προαπαιτουμένων τῶν τροπολογιῶν, γιὰ τὴν ἀναστολὴ κατεδαφίσεως τῶν αὐθαιρέτων καὶ τὴν φορολογία τῶν μικροζυθοποιῶν, ἀποδεικνύουν, ὅτι ἡ κυβέρνηση αἰσθάνεται τουλάχιστον, ἂν δὲν γνωρίζει κιόλας, ὅτι εἶναι βραχὺς ὁ βίος της∙ οἱ ρυθμίσεις αὐτὲς γίνονται πάντοτε στὸ τέλος τῆς κυβερνητικῆς θητείας, διότι, εἰδικὰ τὰ αὐθαίρετα, ἀφοροῦν πολὺν κόσμο καὶ ἔτσι ἐξασφαλίζουν τὴν ψῆφο τους στὴν κάλπη, ἐνῶ γιὰ τὶς ζυθοποιΐες τὴν στήριξη τοῦ πολυεθνικοῦ κεφαλαίου. Ἐὰν γίνουν τώρα, ἑνάμισυ μῆνα μετὰ τὶς ἐκλογές, ὁ κόσμος θὰ τὰ ἔχει ξεχάσει ἕως τὸ τέλος τῆς τετραετίας∙ αὐτὰ τὰ μικροπολιτικὰ ἔχει ἀποδείξει ὅτι τὰ χειρίζεται πολὺ καλὰ ὁ Ναπολεοντίσκος, καθὼς ἀτλαντικὲς πολυεθνικὲς εἶναι οἱ μεγάλες ζυθοποιΐες.