Οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέτρεψαν τὴν κατάληψη τῆς Μαντινείας ἀπ’ τὸν Ἐπαμεινώνδα, ὅταν ἐπιτέθηκαν ἐναντίον τῶν Θηβαίων∙ κατάκοποι ἦταν ἀπ’ τὸν δρόμο, ἀλλὰ χάρις στὸ ἱππικὸ νίκησαν. «Καὶ κρατήσαντες ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπαμεινώνδα ἀφείλοντο τὴν Μαντινείαν»∙ καὶ νικήσαντες δύσκολα τὸν Ἐπαμεινώνδα ἔσωσαν τὴν Μαντινεία. «Τοῦτο τὸ ἔργον Εὐφράνωρ ἔγραψε, καὶ πάρεστιν ὁρᾶν ἐν εἰκόνι τῆς μάχης τὸ σύρρηγμα καὶ τὴν ἀντέρεισιν ἀλκῆς καὶ θυμοῦ καὶ πνεύματος γέμουσαν»∙ αὐτὴν τὴν μάχη ζωγράφισε ὁ Εὐφράνωρ, καὶ νομίζεις ὅτι βλέπεις στὴν εἰκόνα τῆς μάχης τὸν ἦχο καὶ τὴν ἀντίσταση τῆς ἀλκῆς, τοῦ θυμοῦ καὶ τοῦ πνεύματος γεμάτη. «Ἀλλ’ οὐκ ἂν οἶμαι τῷ ζωγράφῳ κρίσιν προθείητε πρὸς τὸν στρατηγὸν οὐδ’ ἀνάσχοισθε τῶν προτιμώντων τὸν πίνακα τοῦ τροπαίου καὶ τὸ μίμημα τῆς ἀληθείας»∙ ἀλλὰ δὲν νομίζω ὅτι προτιμᾶτε τὸν ζωγράφο ἀπ’ τὸν στρατηγὸ καὶ τὸν πίνακα τοῦ τροπαίου, τὴν ἀπομίμηση τῆς ἀληθείας.