Ἡ ἄνεση τῶν Ἰσλαμιστῶν τρομοκρατῶν στὴν δράση τους στὴν Εὐρώπη ἀποκαλύπτει τὴν παντελῆ ἀδυναμία τῶν εὐρωπαϊκῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν της γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή τους, ὅπως ἔδειξε ἡ ἑκατόμβη στὸ Παρίσι∙ οἱ μεγάλες χῶρες της, Γαλλία, Γερμανία, Βρεταννία διατηροῦν τὴν νοοτροπίὰ τῆς ἐθνικῆς λειτουργίας τῶν μυστικῶν τους ὑπηρεσιῶν καὶ τῆς ἐξαρτήσεώς τους ἀπ’ τὶς ἀμερικανικές, ὅπως διαμορφώθηκε ἡ κατάσταση στὴν μεταπολεμικὴ περίοδο καὶ περισσότερο στὴν ψυχροπολεμικὴ ἐποχή. Ἀλλὰ οὔτε οἱ ἀμερικανικὲς ἔχουν καλὲς πληροφορίες, οὔτε οἱ ρωσικές, ἐνῶ ἐμφιλοχωρεῖ καὶ ὁ συνεχὴς καὶ ἀμείλικτος ἀνταγωνισμὸς μεταξύ τους∙ οἱ Ἰσλαμιστὲς ἀπέδειξαν ὅτι ἔχουν τὴν ἄνεση τῆς ἐκμεταλλεύσεως αὐτῶν τῶν κενῶν, ὅπως καὶ τῶν μεγαλύτερων στὶς μικρὲς χῶρες. Ἄλλη πολιτικὴ ἐπιβάλλεται.