Ἡ πολιτικὴ συνεννόηση συναντᾶ ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια, ἐνῶ στὴν Εὐρώπη προβληματίζονται ἀρκετὰ γιὰ τὴν πολιτικὴ σταθερότητα στὴν Ἑλλάδα, καὶ ὁ Ναπολεοντίσκος βλέπει τὴν πρόωρη ἀποτυχία τῶν σχεδίων του∙ ὁ Δημήτρης Κουτσούμπας ἀρνεῖται συμμετοχὴ στὸ Συμβούλιο τῶν Πολιτικῶν ἀρχηγῶν, ἐνῶ καὶ ἄλλοι ἀρχηγοὶ τὸ σκέπτονται, διότι περιμένουν τὴν γνωστοποίηση τῶν κυβερνητικῶν θέσεων. Οἱ ἀρχηγοὶ γνωρίζουν ὅτι ἡ πρόταση ἀποτελεῖ τακτικὸ ἐλιγμὸ γιὰ νὰ μεταθέσει στοὺς ἄλλους τὴν εὐθύνη τῶν ἀποφάσεων∙ πολλοὶ κυβερνητικοὶ βουλευτὲς ὅμως ἔχουν δηλώσει ὅτι θεωροῦν προδοσία τὰ μέτρα στὸ ἀσφαλιστικὸ καὶ ἀγροτικὸ καὶ δὲν προτίθενται νὰ τὰ ψηφίσουν στὴν Βουλή, ἀλλὰ οἱ πιέσεις τῶν δανειστῶν εἶναι ἀσφυκτικές, γιὰ ψήφιση ὅλων ἐντὸς τοῦ Δεκεμβρίου. Οἱ πολιτικὲς ἐφεδρεῖες ἔτσι τοῦ πρωθυπουργοῦ ἔχουν ἐξαντληθεῖ, μὲ χειρότερη τὴν ἀπειλὴ ἀπ’ τοὺς βουλευτές του, ὅταν ἡ κοινωνικὴ ἔκρηξη ἔχει ἀρχίσει καὶ ἡ ἐξέγερση στὸ κόμμα εἶναι ἀνεξέλεγκτη, μὲ ἀπρόβλεπτες τὶς προεκτάσεις.