Ἡ Ἐπιτροπὴ ὁμοφώνως ἐνέκρινε τὸν κανόνα λειτουργίας τῆς Φρόντεξ καὶ τὴν ἄμεση παρέμβασή της σὲ κρίσιμες περιπτώσεις, ἀνεξάρτήτως τῆς γνώμης τῆς χώρας∙ ἡ ἄκρως δεσμευτικὴ αὐτὴ διάταξη κρίθηκε ἀπαραίτητη γιὰ δύο λόγους: πρῶτον, διότι ἡ τρομοκρατικὴ ἀπειλὴ ἀποτελεῖ κήρυξη κανονικοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος δὲν διεξάγεται μὲ εὐχολόγια∙ δεύτερον, διότι οἱ χῶρες ποὺ προβάλλουν ἀντιρρήσεις, Ἑλλὰς καὶ Οὐγγαρία κυρίως, δὲν ἔχουν ἀποδείξει τὴν πλήρη προσαρμογή τους στὴν κοινὴ πολιτικὴ ἀμύνης. Ἡ Οὐγγαρία ἀκολουθώντας ἐθνικιστικὴ τακτικὴ κατὰ τῶν προσφύγων∙ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, διότι δὲν ἔχει πείσει γιὰ τὴν ἀνοχή ἢ μή τι ἄλλο πρὸς τὴν τρομοκρατία, ἐπιχώρια καὶ ἰσλαμική. Ὁ Ναπολεοντίσκος φαίνεται ὅτι ἀντιλαμβάνεται ὅτι εἶναι γνωστὲς οἱ διασυνδέσεις πολλῶν στελεχῶν του μὲ τὸ ἀριστερὸ παρακράτος.