Ἡ παρέμβαση τοῦ Τζὰκ Λιοῦ, ὅτι εἶναι ἀπαραίτητη ἡ παρουσία τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου στὴν Ἑλλάδα, ὑποχρέωσε τὸν Ναπολεοντίσκο σὲ ἀναδίπλωση ἀπ’ τὴν πόλωση καὶ ἀναζήτηση διαλόγου μὲ τὴν Ἐλντοράντο∙ οἱ ταλαντεύσεις ἐξηγοῦνται μόνο ἀπ’ τὰ ἐξ Ἀμερικῆς ἀντιφατικὰ μηνύματα καὶ τὴν ἀλλοπρόσαλλη προσαρμογὴ τῶν ἐπιχωρίων ὑποτακτικῶν της. Οἱ ἀτλαντικοὶ κερδοσκόποι βλέπουν ὅτι χάνουν τὸ παιχνίδι μὲ τοὺς Ἰσλαμιστὲς τρομοκράτες, ὅπως καὶ στὴν Μέση Ἀνατολή, ὁπότε δὲν ἔχουν περιθώρια κινήσεων, ἐνῶ ἐμφανίζονταν πανίσχυροι ὅσο διοχετεύονταν οἱ μετανάστες ἀνεξέλεγκτοι μέσῳ Ἑλλάδος στὴν Εὐρώπη∙ διαπιστώνουν στὴν Οὐάσιγκτον τὴν ἀποφασιστικότητα τῶν Εὐρωπαίων καὶ ὑποχρεώνονται νὰ τοὺς συμπαρασταθοῦν, διότι διαφορετικὰ ἐπεκτείνεται εὐρύτερα ἡ τρομοκρατία στὴν Ἀμερική. Τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι ἀδυνατεῖ ὁ πρωθυπουργός, ὅπως φαίνεται, νὰ ἀντιληφθεῖ τὶς νέες διεθνεῖς συνθῆκες, ὁπότε μένει καὶ ἡ κυβέρνηση χωρὶς καθοδήγηση, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ἐμφάνιση ἀντάρτικου ἀπὸ πολλοὺς ὑπουργοὺς καὶ ἀκόμη περισσότερους βουλευτές της.