Ἡ αὔξηση τῶν ἀρνητικῶν ἐπιτοκίων –στὶς περισσότερες εὐρωπαϊκὲς χῶρες, μὲ τὴν Γερμανία στὸ 0,514% στὰ διετῆ ὁμόλογά της- θεωρεῖται τὸ κριτήριο γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ῥώμη τῆς Εὐρωζώνης∙ πρακτικὰ αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ Βερολίνο ἐξυπηρετεῖ ἄνετα τὸ χαμηλὸ χρέος του μὲ τὰ ἐπιτόκια αὐτά, ἐνῶ καὶ Ἰρλανδία καὶ Ἱσπανία ἔχουν ἀρνητικὰ ἐπιτόκια γιὰ τρίμηνα καὶ ἑξάμηνα καὶ μόνο ἡ Ἑλλάδα τὰ ἀνέβασε στὸ 14,22%. Ἤδη στὸ Ὁμοσπονδιακὸ Ἀποθεματικὸ Ταμεῖο συζητοῦν γιὰ νέα μείωση τῶν βασικῶν ἐπιτοκίων στὸ μηδέν, διότι ἡ αὔξησή τους τὸν Δεκέμβριο δὲν ἔφερε τὰ ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα∙ δὲν σημειώθηκε ἀνάκαμψη στὴν οἰκονομία οὔτε εἰσροὴ κεφαλαίων, ἀλλὰ τὸ ἀντίθετο καὶ παρὰ τὴν ἐκροὴ ἑπτακοσίων δις δολλαρίων ἀπ’ τὴν Κίνα τὸ τελευταῖο δίμηνο∙ οἱ κεφαλαιοῦχοι προτιμοῦν τὴν σιγουριὰ τῶν γερμανικῶν ὁμολόγων, ἑπομένως καὶ τῆς Εὐρωζώνης, τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ τὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο. Καὶ ἡ προπαγάνδα τῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκόπων ἐξαφανίζεται…