Ὁ ρόλος τῶν διακινητῶν τῶν μεταναστῶν, δηλαδὴ τῶν συγχρόνων δουλεμπόρων, ἀποδεικνύεται καθοριστικὸς στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος∙ ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ ἔχει συλλάβει τὴν σημασία του καὶ ζήτησε, μὲ τὸν Ναπολεοντίσκο ἀπόντα, στὴν Ἄγκυρα τὴν συμμετοχὴ καὶ τοῦ ΝΑΤΟ, γιὰ τὴν πάταξή τους. Γνωρίζει ὅτι μόνο ἡ ἀτλαντικὴ συμμαχία διαθέτει τοὺς μηχανισμοὺς μυστικῶν ὑπηρεσιῶν γιὰ τὴν ἐξάρθρωση τῶν κυκλωμάτων αὐτῶν, ὅπως καὶ ὅτι ἡ ἀριστερὴ κυβέρνηση εἶναι ὄχι μόνο ἀπρόθυμη, ἀλλὰ μᾶλλον καὶ ὑπονομευτικὴ στὴν προσπάθεια αὐτή∙ ὁ πόλεμος μὲ τὴν τρομοκρατία εἶναι ὁλοκληρωτικὸς πόλεμος μυστικῶν ὑπηρεσιῶν∙ πάντως ὁ πρωθυπουργὸς δὲν ἀναφέρθηκε ποτὲ στοὺς δουλεμπόρους, οὔτε στὴν Τουρκία, παρὰ μόνο στὰ φθηνὰ εἰσιτήρια τῶν τουρκικῶν ἀερογραμμῶν ἀπ’ ὸ Μάγκρεμπ. Ἀλλὰ αὐτοὶ ἀποτελοῦν ἕνα ἑκατοστὸ τῶν μεταναστῶν, ἐνῶ 99% ἔρχεται ὀργανωμένα ἀπ’ τοὺς δουλεμπόρους, τοὺς Τζιχαντιστὲς καὶ εὐλογίᾳ τῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκόπων. Αὐτοὶ ὁλοφάνερα κινοῦν τοὺς μετανάστες καὶ στὴν Ἑλλάδα.