Οἱ ἀποτυχίες τοῦ Ναπολεοντίσκου τοῦ ἔρχονται κατακέφαλα ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη, καθὼς ὅποια πρωτοβουλία κι ἂν ἀναλαμβάνει ἀποβαίνει εἰς βάρος του, μὲ ἀποκορύφωμα τὶς συνομιλίες στελεχῶν τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου∙ εἶχε κτίσει τὴν πολιτική του ἀνάδειξη σὲ σαθρὲς βάσεις, ἀλλὰ τώρα καταρρέουν ὡς χάρτινοι πύργοι. Θυμίζει τὸ ἐλαφρολαϊκὸ τραγοῦδι, «εἶναι κακὸ στὴν ἄμμο, νὰ κτίζεις παλάτια, ὁ βορριᾶς θὰ τὰ κάνει, συντρίμια κομμάτια»∙ δὲν μπορεῖ πλέον νὰ συμμαζέψει τίποτε καὶ ἔχει πλήρως ἀπομονωθεῖ πολιτικά, μὲ τὸ κόμμα του νὰ ἔχει ἀποδιαλυθεῖ. Οἱ πολιτικὲς ἐξελίξεις μπορεῖ νὰ ἔρθουν καὶ ἀπὸ τυχαῖα ἐντελῶς γεγονότα, ἀλλὰ προβλέψιμα ἀπὸ ὅποιον γνωρίζει πολιτικὴ καὶ ἱστορία∙ ἡ κυβέρνηση βρίσκεται στὸ κενὸ κυριολεκτικά, διότι δὲν διαθέτει οὔτε τὴν κοινοβουλευτικὴ πλειοψηφία οὔτε τὴν ἀποδοχὴ τοῦ κόσμου. Τὸ ἀντίθετο μάλιστα, ὅπου ἐμφανίζονται ὑπουργοὶ ἢ βουλευτές της, ἀμέσως τρέχουν οἱ περίοικοι καὶ τοὺς προπηλακίζουν, μὲ τοὺς ἀστυνομικοὺς τῆς ἀσφαλείας νὰ τὶς τρῶνε∙ δὲν ἔχει ξαναζήσει ἡ χώρα παρόμοια διάλυση κυβερνήσεως, παρὰ μόνο μὲ τὴν πτώση τῆς δικτατορίας, ὅταν ἔψαχναν τὸν πρωθυπουργὸ καὶ δὲν τὸν εὕρισκαν. Ἡ πολιτικὴ ρευστότης θεωρεῖται δεδομένη ἀπ’ τοὺς Εὐρωπαίους καὶ ἀναμένουν τὶς ἐξελίξεις, ἐνῶ στὸ ἐσωτερικὸ ἔχει πλήρως ἀπομονωθεῖ, χωρὶς κομματικὸ μηχανισμὸ καὶ μὲ τοὺς ὑπουργοὺς νὰ κοιτάζουν τὴν ἐπιβίωσή τους καὶ μόνο.
Ἡ κατάσταση στοὺς πρόσφυγες ἐξελίσσεται στὴν ψυχολογία τῶν ὄχλων, ὄχι μόνο ἀπ’ τὴν πλευρὰ τῶν ἴδιων, ἀλλὰ καὶ τῶν περιοίκων τῶν καταυλισμῶν∙ ἐπὶ μῆνες ζοῦν κάτω ἀπὀ ἄθλιες συνθῆκες, μὲ μαῦρες τὶς προοπτικές, ἐνῶ ὑφίστανται καὶ τὴν συνεχῆ πλύση ἐγκεφάλου τῶν ἀκτιβιστῶν, ἐπιχωρίων καὶ ἐπήλυδων, γιὰ ταχύτατο ἄνοιγμα τῶν συνόρων, ἀρκεῖ νὰ τοὺς ἀκολουθοῦν στὶς ἐπιταγές τους. Ἡ παραμικρὴ σπίθα ἀρκεῖ γιὰ νὰ φέρει τὴν θύελλα∙ ἡ κυβέρνηση παρακολουθεῖ ἀπαθὴς καὶ ἔχει ἐξαγριώσει τοὺς Εὐρωπαίους, τὴν Φρόντεξ καὶ τὴν Ἐπιτροπή, μὲ τὶς δικαιολογίες καὶ τὶς βρώμικες μεθοδεύσεις της στὰ ὅσα ἡ ἴδια ἔχει ὑπογράψει∙ ἀποτελεῖ κοινὸ μυστικὸ πλέον, ὅτι οἱ ὑπουργοὶ ἐκτελοῦν πιστὰ τὶς ἐντολὲς τῶν ἀκτιβιστῶν καὶ ὄχι τὶς συμφωνίες μὲ τοὺς Εὐρωπαίους, μὲ τὸν πρωθυπουργὸ οὐδέτερο παρατηρητὴ τῶν γεγονότων. Ἡ Ἀστυνομία καὶ τὸ Λιμενικὸ ἔχουν τεθεῖ στὸ περιθώριο, μὲ τοὺς συνδικαλιστές τους νὰ καταγγέλουν τὶς ἄνωθεν ἐντολὲς νὰ μὴν πειράζουν τοὺς δουλεμπόρους∙ ἄλλωστε ἐλάχιστοι ἔχουν συλληφθεῖ τοὺς δεκατέσερες μῆνες. Οἱ ὑπόγειες διασυνδέσεις τῶν παρακρατικῶν μηχανισμῶν καὶ τῶν ἀκτιβιστῶν ἔχουν ἀποκαλυφθεῖ καὶ χαρτογραφηθεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπ’ τὴν Φρόντεξ, ἀλλὰ οἱ ὑπουργοὶ δὲν ἀπαντοῦν στὶς σχετικὲς αἰτιάσεις∙ πολλὰ καταλαβαίνουν οἱ Εὐρωπαῖοι. Οἱ περίοικοι κινδυνεύουν νὰ ἀφήσουν ἄσπαρτα τὰ χωράφια τους καὶ δικαιολογημένα ξεσηκώνονται.
Ἡ ἀπομόνωση τοῦ Ναπολεοντίσκου ἐπεκτείνεται πλέον ἀπ’ τὴν Εὐρώπη στὰ πολιτικά μας κόμματα καὶ στὸν ΣΥΡΙΖΑ χειρότερα∙ ἡ ψηφοφορία γιὰ τὸ προσφυγικὸ ἀποκάλυψε ὅτι ἡ κοινοβουλευτικὴ πλειοψηφία περιορίζεται πλέον στὶς 150 ἕδρες, δηλαδὴ χάνεται ὁριστικὰ μᾶλλον στὴν ψήφιση τῶν φορολογικῶν καὶ ἄλλων μέτρων. Οἱ δημοσκοπήσεις, παρὰ τὴν χάλκευσή τους ἀπ’ τὴν διαπλοκή, ἐπιβεβαιώνουν τὴν καταπόντιση τοῦ πρωθυπουργοῦ καὶ αὐτὸ ἐπενεργεῖ πολλαπλασιαστικὰ στὸ κόμμα του∙ σχεδὸν δὲν ὑπάρχει κομματικὴ ὀργάνωση ἐν λειτουργείᾳ, ἐκτὸς ἀπ’ τοὺς κρατικοδίαιτους στὶς παρακάμαρες τοῦ Μαξίμου καὶ τῶν ὑπουργῶν. Παρόμοια διάλυση μόνο τὸ ΠΑΣΟΚ εἶχε παρουσιάσει πρὸ πενταετίας, μὲ τοὺς παλαιοὺς συντρόφους τοῦ πρωθυπουργοῦ νὰ προβλέπουν βεβαίη τὴν ἐπάνοδό του στὸ 4%∙ οἱ ἑταῖροι γνωρίζουν ἄριστα τὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις καὶ ὲνδιαφέρονται γιὰ δύο πρωτίστως πράγματα, τὴν οἰκονομικὴ ἐπιβίωσή μας καὶ τὸν ἔλεγχο τοῦ προσφυγικοῦ προβλήματος. Ἔχουν πεισθεῖ ἀπολύτως ὅτι μὲ τὴν κυβέρνηση αὐτὴ εἶναι ἀδύνατη λύση σὲ ἀμφότερα τὰ προβλήματα κι ἔτσι ἑτοιμάζονται γιὰ τὴν μεταβατική∙ στοὺς πολιτικοὺς κύκλους συζητοῦνται πολλὰ ὀνόματα, ἀλλὰ ἐπικρατέστερος θεωρεῖται ὁ Γιάννης Στουρνάρας, διότι ἔχει ἀποδείξει τὶς ἱκανότητές του ὡς ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν καὶ Διοικητὴς τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος καὶ ἔχει πλήρη ἐνημέρωση τοῦ οἰκονομικοῦ μας προβλήματος. Στὶς Βρυξέλλες ἀσχολοῦνται καὶ μὲ τὶς διασυνδέσεις ἀκτιβιστῶν καὶ διακινητῶν∙ ἔχουν καταγράψει τοὺς μηχανισμοὺς καὶ ἀναμένονται πρωτοβουλίες…
Ὁ Ναπολεοντίσκος βλέπει ὅτι ὅλες οἱ προσπάθειές του ἀποφυγῆς τοῦ πικροῦ ποτηρίου ἀποτυγχάνουν παταγωδῶς∙ οἱ καθυστερήσεις ἀποβαίνουν εἰς βάρος του, οἱ πομφόλυγες, μὲ τὴν διαφθορὰ καὶ τὰ σκάνδαλα ἐπίσης, ὅπως καὶ τὰ παιχνίδια μὲ τὶς συνομιλίες στελεχῶν τοῦ ΔΝΤ. Ἤλπιζε ὅτι θὰ ἐξασφάλιζε τὸν ἀποπροσανατολισμὸ τῆς κοινῆς γνώμης ἀπ’ τὰ ἐκρηκτικὰ προβλήματα τῆς χώρας καὶ πέτυχε τὴν ἐκφενδόνισή του στὴν γωνία τῆς πολιτικῆς ζωῆς∙ οὐδεὶς τὸν παίρνει στὰ σοβαρὰ πλέον, οὔτε οἱ δικοί του, ἀφοῦ μετὰ βίας ἀνευρίσκονται κάποιοι γιὰ τὰ τηλεπαράθυρα. Ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς συμπληρώνει τὸ προσφυγικὸ καὶ τὴν ἀξιολόγηση∙ ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας ἔχει χαθεῖ κι ἀπ’ τὸ στόμα τῶν ὑπουργῶν, ἐνῶ οἱ μικρομεσαῖοι ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἐπιβίωσή τους, ὅσοι ἀπέφυγαν τὴν χιονοστιβάδα τῶν δύο πρώτων μνημονίων∙ τὸ χειρότερο γιὰ τὸν πρωθυπουργὸ εἶναι ἡ πεποίθηση πλέον τοῦ κόσμου ὅτι ὅλα ἦταν προμελετημένα ἀπ’ τὸ περιβάλλον του. «Καλύτερα νὰ σοῦ βγεῖ τὸ μάτι παρὰ τὄνομα», λέει ἡ λαϊκὴ παροιμία καὶ ὁ Ναπολεοντίσκος τὸ κατάφερε∙ τοῦ βγῆκε τὄνομα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ μάτια του κλειστά. Στοὺς διαδρόμους τῆς Βουλῆς συζητοῦνται πολλὰ καὶ τὰ περισσότερα στὶα μαζώξεις τῶν βουλευτῶν καὶ στελεχῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ σὲ σπίτια κυρίως∙ ἀποφεύγουν ἀπὸ καιρὸ τὶς ταβέρνες, διότι φοβοῦνται τὸν αὐθόρμητο προπηλακισμὸ τοῦ κόσμου.
Ἡ δυναμικὴ ἄνοδος τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη φέρει ἄρδην ἀλλαγὴ στὴν πολιτική μας ζωή∙ οἱ περισπούδαστοι παρατηρητὲς προέβλεπαν μακροημέρευση τῆς ἡγεμονίας τοῦ Ναπολεοντίσκου καὶ μετὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ προέδρου τῆς Νέας Δημοκρατίας. Τώρα ὑποχρεώνονται στὴν ἀλλαγὴ τῆς στάσεώς τους, μὲ μισόλογα καὶ «τῶν δειλῶν τὰ παρακάλια καὶ παράπονα»∙ τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι ἔχει ἀναγνωρισθεῖ ἡ κυρίαρχη θέση τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως στὴν πολιτικὴ ζωὴ καὶ ἡ ἐξαφάνιση τῆς κυβερνήσεως. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν καταγράψει τὶς ἀλλαγὲς αὐτὲς καὶ καθορίζουν ἀναλόγως τὴν τακτική τους∙ πιστεύουν ὅτι ἡ κυβέρνηση δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ὁλοκληρώσει τὶς διαπραγματεύσεις μὲ τοὺς δανειστές, καὶ τὸ θεωροῦν μᾶλλον δεδομένο. Πολλοὶ δὲν ἀποκλείουν ἐπιστροφὴ στὴν ἀντιευρωπαϊκὴ προπαγάνδα, ἀφοῦ ἀπέτυχε ἡ ἐναντίον τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου, ἀλλὰ γνωρίζουν ἄριστα ὅτι δὲν θὰ ἔχει ἀπήχηση πλέον στὸν ἑλληνικὸ λαό∙ ἕνα εἶναι σίγουρο, ὁ κόσμος θὰ ἀκούει γιὰ ἀριστερὰ καὶ θὰ φεύγει χειρότερα ἀπὸ ὅ,τι ἔκανε κατὰ τῆς δεξιᾶς μετὰ τὴν πτώση τῆς δικτατορίας. Ἡ συντηρητικὴ παράταξη ἀποδείχθηκε ἰσχυρὴ καὶ συνεκτική, διότι ἄντεξε τὴν κρίση τῶν μνημονίων καὶ σήμερα ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ συμπαγὲς πολιτικὸ κόμμα, μὲ πνοὴ καὶ ἐλπίδα γιὰ τὸ μέλλον∙ αὐτὰ ἀξιολογοῦνται ἀπ’ τοὺς ἑταίρους καὶ θεωροῦνται ὡς τὸ ἐφαλτήριο στὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις. Ἀποτελοῦν δὲ τὴν μοναδικὴ ἄμυνα στὶς προεκτάσεις ἀπ’ τὶς τυχὸν ἐκρηκτικὲς καταστάσεις.