Ὁ ἐμφανέστατος κυβερνητικὸς ἐνδοτισμὸς πρὸς τὴν Ἀλβανία, ὅταν ἀνέχεται τὶς προκλήσεις της καὶ δὲν ἀπαντάει μὲ ἱστορικὰ στοιχεῖα, ὀφείλεται σὲ τρεῖς κυρίως λόγους∙ στὴν πλήρη ἀπομόνωσή της διεθνῶς καὶ στὴν ἀποφυγὴ ὡς προέκταση οἱουδήποτε θέματος θὰ ἐνοχλοῦσε τοὺς τρίτους, διότι γνωρίζουν ὅτι τοὺς ἔχουν βαρεθεῖ∙ στὴν προπατορικὴ ἁμαρτία τους, δεύτερον, κατάλοιπο τῆς σιβιετικῆς ἰδεολογίας ὅτι ὅσα προβάλλει ὁ κομμουνισμός, ἀκόμη καὶ ὁ ρεβεζιοντιστὴς Ἐμβὲρ Χότζα, εἶναι σωστά∙ τρίτον, στὶς ἐξαρτήσεις τους ἀπ’ τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους οἱ ὁποῖοι στηρίζουν τὸν ἄξονα Τιράνων, Ἄγκυρας. Ἔτσι ἐξηγοῦνται καὶ οἱ ὑποχωρήσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου στὸν Ταχὶπ Ἐρντογάν∙ οἱ Τσάμηδες στὴν Θεσπρωτία δὲν ἔφθαναν τοὺς 20000 προπολεμικὰ καὶ διέπραξαν πρωτοφανῆ ἐγκλήματα ὡς δυνάμεις κατοχῆς σὲ βάρος ἀμάχων. Ἔφυγαν γιατὶ φοβήθηκαν τὰ δικαστήρια δοσιλόγων…