Ὁ Ἰσοκράτης διερωτᾶται, γιατὶ ἡ πόλις του συγκέντρωνε τὸ ἐνδιαφέρον ὅσων Ἑλλήνων βρίσκονταν σὲ δύσκολη θέση καὶ τῶν βαρβάρων γινόταν πρώτη στόχος, ὅταν εἰσέβαλαν στὴν Ἑλλάδα; δικανικὸ εἶναι τὸ ἐρώτημα, ἀλλὰ ἀποβλέπει στὴν ἐγρήγορση τῶν Ἀθηναίων, καθὼς ζοῦσαν σὲ κατάσταση ἀνοχῆς τῆς ἧττας τους στὸν Πελοποννησιακὸ πόλεμο. «Καίτοι τί λοιπὸν ἔσται τοῖς ἀντιλέγουσιν»∙ καίτοι λοιπὸν τί μποροῦμε νὰ ἀντιτάξουμε στοὺς ἀντιλέγοντες. «Ἢν ἐπιδειχθῶσι τῶν μὲν Ἑλλήνων οἱ μὴ δυνάμενοι τυγχάνειν τῶν δικαίων ἡμᾶς ἱκετεύειν ἀξιοῦντες»∙ ἐὰν ἀποδεχθοῦμε τὴν κατάσταση, ὅτι ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ὅσοι δὲν ἠδύναντο ἱκανοποιῆσαι τὰ δίκαιά τους σὲ ἐμᾶς προσέφευγαν γιὰ βοήθεια. «Τῶν δὲ βαρβάρων οἱ βουλόμενοι καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνες ἐφ’ ἡμᾶς πρώτους ἰόντες;» ἀπὸ δὲ τοὺς βαρβάρους ὅσοι ἐπιδίωκαν τὴν ὑποδούλωση τῶν Ἑλλήνων ἐναντίον μας ἐπιτίθενταν πρῶτα; Εἶχαν ἀναδειχθεῖ αἱ Ἀθῆναι ἡ κυρία πόλις τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπ’ τὴν μυθικὴ ἐποχὴ καὶ τὸν Θησέα.