Τὰ ἐσωκομματικὰ μετατρέπονται σὲ ἐφιάλτη γιὰ τὸν Ναπολεοντίσκο, μετὰ τὴν διαπίστωση ὅτι ἦταν ὁ μεγάλος ἡττημένος στὴν συζήτηση στὴν Βουλὴ καὶ ἡ ἐξέγερση τοῦ κόσμου δὲν ἀνακόπτεται, μὲ πολλοὺς πρώην ψηφοφόρους του στὴν πρώτη γραμμή∙ ἡ ἐπίσκεψη στὸ Καϊρο, γιὰ τὴν ἐνεργειακὴ συνεργασία Αἰγύπτου, Ἑλλάδος καὶ Κύπρου, εἶναι ἐξαιρετικῆς ἐθνικῆς σημασίας, ἀλλὰ περνάει ἀπαρατήρητη, μπροστὰ στὴν οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἐξαθλίωση στὴν Ἑλλάδα. Ἔχει ἀντιληφθεῖ ὅτι, ἔχει χάσει τὴν ἐπιρροή του στὸν κόσμο καὶ ὅτι τὸν βλέπουν σὰν κόκκινο πανί, ὅ,τι κι ἂν λέει, ὅ,τι κι ἂν κάνει∙ οἱ Εὐρωπαῖοι, μὲ τὴν προχθεσινή τους κατάτμηση τῆς δόσεως, τοῦ δείχνουν τὴν πόρτα τῆς ἐξόδου καὶ ἀπέναντί της δὲν διαθέτει οὔτε κόμμα οὔτε ὀπαδούς. Εἰσπράττει τὰ ἐπιχείρια τῆς ἀμετροεπείας του.