Στὴν ἀναμονὴ τῶν κινεζικῶν πρωτοβουλιῶν βρίσκεται τὸ οὐκρανικὸ πρόβλημα, καθὼς ἀναμένονται τὰ ἀποτελέσματά τους· ἡ παράκληση τοῦ Τζὸ Μπάιντεν πρὸς τὸν Ἐμμανουὲλ Μακρόν, γιὰ παρέμβαση τοῦ Ξὶ Τζιπὶνγκ στὸν Βλαδίμηρο Ποῦτιν, θεωρεῖται ὡς οὐσιαστικὴ ἀλλαγὴ τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς καὶ ἀποδοχὴ τοῦ γεγονότος, ὅτι ἡ νίκη τῶν Οὐκρανῶν εἶναι ἀδύνατη, ἐνῶ εἶναι πολὺ πιθανὴ ἡ συντριβή τους, μὲ ἄγνωστες τὶς προεκτάσεις. Ἄλλωστε, καὶ στὸ μέτωπο παρουσιάζεται σχετικὴ ἠρεμία, ἴσως ὡς ἀποτέλεσμα τῶν κινήσεων εἰρηνεύσεως, καθὼς ὁ διάλογος Μόσχας καὶ Πεκίνου εἶναι συνεχὴς καὶ ὁλοζώντανος· ἐὰν γίνει ἀποδεκτὴ ἡ κινεζικὴ πρόταση, τότε ἀναμένονται μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις, ἀλλὰ τὸ συντομώτερο δυνατὸ ἡ κατάπαυση τοῦ πυρός, ὡς πρῶτο βῆμα. Τὸ Κίεβο ἀναγνωρίζει πλέον ὡς βέβαιες τὶς ἐξελίξεις αὐτὲς καὶ σπεύδει στὴν ἐνίσχυση τῶν σχέσεών του μὲ τὶς γειτονικὲς χῶρες, ὅπως ἐπίσκεψη τοῦ προέδρου του στὴν Βαρσοβία, ἀλλὰ ἡ ἀμερικανικὴ ἐντολὴ πάντα ἐπικρατεῖ…