Ἡ δήλωση τοῦ Σύλβιο Μπερλουσκόνι, ὅτι θὰ ὑποχωρήσει, ἐὰν εἶναι ὑποψήφιος στὶς ἐκλογὲς ὁ Μάριο Μόντι, ἔγινε μετὰ ἀπὸ σοβαρὲς διεργασίες σὲ οἰκονομικὸ καὶ πολιτικὸ ἐπίπεδο· οἱ οἰκονομικοὶ παράγοντες τοῦ ἰταλικοῦ Βορρᾶ ἀντέδασαν ἀμέσως μόλις ἄκουσαν τὶς δηλώσεις τοῦ καβαρέλε κατὰ τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Εὐρώπης, ὁπότε παρενέβησαν εὐθέως. Ὁ πρώην πρωθυπουργὸς δὲν ἔχει πολλὰ περιθώρια ἐλιγμῶν ἀπέναντι στοὺς παράγοντες τοῦ Βορρᾶ, οἱ ὁποῖοι καὶ ἀποτελοῦν τὴν ἰταλικὴ οἰκονομία, ὡς ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς Εὐρωζώνης σὲ ὅλους τοὺς κλάδους της· ἔχει δυναμικὴ βαρειὰ βιομηχανία, μεγάλες τράπεζες, βιομηχανίες ὑψηλῆς τεχνολογίας, πολεμικοῦ ὑλικοῦ, μὲ  στενὲς συνεργασίες στὶς ἄλλες εὐρωπαϊκὲς ἐπιχειρήσεις. Κανεὶς δὲν δύναται ἀγνοῆσαι τὶς ἐπιδιώξεις τοῦ Βορρᾶ, διότι αὐτὸς εἶναι ἡ οἰκονομία τῆς χώρας· αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη διαφορὰ μὲ τὴν Ἑλλάδα, δὲν διαθέτουμε ἰσχυρὴ ἀστικὴ τάξη, μὲ συναίσθηση τῶν εὐθυνῶν της. Ὅσους ὑπῆρχαν τοὺς ἐξαφάνισε ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου.