Ἐπὶ τὸ εὐώνημον ἕλκοντος

Ἡ μάχη τῶν Λεύκτρων ἦταν ἡ ἀποφασιστικὴ γιὰ τοὺς Θηβαίους καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους, διότι ἐκρίνετο ἡ τύχη τους· οἱ Θηβαῖοι, μετὰ τὴν θυσία εἰς τὰς Λευκτρίδας, ἦταν γεμάτοι θάρρος καὶ αὐτοπεποίθηση. «Ἐν δὲ τῇ μάχῃ τοῦ Ἐπαμεινώνδου τὴν φάλαγγα λοξὴν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον ἕλκοντος»· κατὰ δὲ τὴν μάχη ὁ Ἐπαμεινώνδας ἔταξε λοξὴ τὴν φάλαγγα στὸ ἀριστερὸ μέρος. «Ὅπως τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἀπωτάτω γένηται τὸ δεξιὸν τῶν Σπαρτιατῶν»· ὥστε νὰ ἀπέχει περισσότερο τὸ ἀριστερὸ τῶν Σπαρτιατῶν ἀπ’ τοὺς ἄλλους Ἕλληνες. «Καὶ τὸν Κλεόμβροτον ἐξώσῃ προσπεσὼν ἀθρόως κατὰ κέρας καὶ βιασάμενος»· καὶ νὰ πιέσει τὸν Κλεόμβροτο σὲ ὑποχώρηση πέφτοντας μαζικὰ στὸ πλευρό του ἐκβιάζοντάς τον. «Οἱ μὲν πολέμιοι καταμαθόντες τὸ γινόμενον ἤρξαντο μετακινεῖν τῇ τάξει σφᾶς αὐτούς»· οἱ ἐχθροὶ ἐπειδὴ πληροφορήθηκαν τὸ σχέδιο ἄρχισαν νὰ μετακινοῦν τὴν παράταξή τους. Στὴν μετωπικὴ σύγκρουση Θηβαίων καὶ Σπαρτιατῶν κρινόταν ἡ μάχη.