Τραπεζίτης, ἀριστεροδέξιοι

Ἡ ἀποφυγὴ οἱασδήποτε ἀναφορᾶς τῶν ἀριστερῶν καὶ τῶν ἀκροδεξιῶν κομμάτων στὸν ἔγκλειστο τραπεζίτη προκαλεῖ πολλὰ σχόλια στοὺς πολιτικοὺς κύκλους· γιὰ τοὺς ἀριστεροὺς εἶναι εὔλογη ἡ σιωπή τους, ὅταν ὁ ἀμεριακανοκίνητος τραπεζίτης ἔχει φωγραφηθεῖ μὲ ὅλους τοὺς ἱστορικοὺς ἡγέτες της, ἐνῶ οἱ πληροφορίες λένε ὅτι ἦταν καὶ μεγαλόψυχος στὶς δωρεές του, ἑπομένως καλῶς τὸν τιμοῦν δεόντως… Ὅσο γιὰ τὴν ἀκροδεξιὰ φαίνεται ὅτι ἐπιβεβαιώνονται οἱ διασυνδέσεις της μὲ τὶς μητρικὲς ἀτλαντικὲς ἑταιρεῖες τοῦ τραπεζίτου· τὰ συγκοινωνοῦντα δοχεῖα ἀποκαλύπτονται, ἀλλὰ ὁ φόβος ἑστιάζεται στὸ ἄνοιγμα τῶν λογαριασμῶν. Πολλοὶ πολιτικοί, μὲ ἡρωικὲς δάφνες τῆς μεταπολεμικῆς περιόδου, ἀλλὰ καὶ δημοσιογραφίζοντες καὶ «πνευματικοὶ» ἄνθρωποι παρελαύνουν πομπωδῶς στοὺς λογαριασμούς τους. Οἱ δικαιολογίες ἀναμένονται μὲ ἐνδιαφέρον.