Στὴν ἀνάγκη τῆς ἐμφάσεως τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς στὴν ἀνάπτυξη τῆς Εὐρωζώνης καὶ στὴν ἔκφραση τῆς ἀμοιβαίας ἀλληλεγγύης, ἑστίασε τὴν προσοχή του ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς στὴν ὁμιλία του στὴν ἡμερίδα τῆς Die Welt στὸ Βερολίνο· ἡ ἑνιαία ἀγορὰ ἐφαρμόζει ἀπ’ τὴν ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ ἀπαραίτητο ὄργανο, τὴν δημοσιονομικὴ πειθαρχία, γιὰ τὴν θωράκισή της ἀπέναντι στὶς ὑστεροβουλίες μερικῶν μελῶν της, ὅπως τῆς σοσιαλιστικῆς μας κυβερνήσεως, καὶ στὶς ἐπιθέσεις τῶν κερδοσκόπων. Ἑπομένως ἔχει τὴν ἄνεση τῆς στροφῆς της πρὸς τὴν ἀνάπτυξη συνολικὰ καὶ μὲ ἔμφαση στὰ φτωχότερα μέλη· ἡ ἀλληλεγγύη εἶναι ἔμπρακτος, ὡς συμβολὴ στὶς δανειακές μας ἀνάγκες καὶ ὡς ἐπενδύσεις ἀμοιβαίου ἐνδιαφέροντος, διότι στοὺς ἑταίρους μὲ δυναμικὴ οἰκονομία πέφτει ἡ εὐθύνη γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν ἐπενδύσεών τους καὶ στοὺς ἄλλους ἑταίρους. Πρακτικὰ αὐτὸ σημαίνει ἀξιοποίηση τῶν δυναμικῶν παραγωγικῶν μας κλάδων· εἶναι πολλοὶ καὶ ἑλκυστικοὶ γιὰ τὶς μεγάλες ἐπιχειρήσεις.