Ἡ ἀποκατάσταση τῆς οἰκονομικῆς ἰσορροπίας τῆς Ἰρλανδίας ἔγινε προχθές, μὲ τὴν ἔκδοση ὁμολόγων στὶς ἀγορὲς καὶ μὲ χαμηλὸ ἐπιτόκιο· τὸ Δουβλίνο ἄσκησε προσεκτικὴ καὶ συνεπῆ οἰκονομικὴ πολιτικὴ λιτότητος, χωρὶς περικοπὲς μισθῶν καὶ συντάξεων, οὔτε καὶ ἀποστέρηση ἀπὸ ρευστότητα τῆς ἀγορᾶς, παρὰ μόνο μὲ περικοπὴ τῶν δημοσίων δαπανῶν καὶ αὐστηρὰ ἐφαρμογὴ τῶν μεταρρυθμίσεων, ἀλλὰ καὶ φορολόγηση τῶν καταθέσεων στὸ ἐξωτερικὸ. Τὸ τέλος τοῦ 2010 ἐπιβλήθηκε τὸ Μνημόνιο στὴν Ἑλβετία καὶ δύο χρόνια μετὰ ἀποκαταστάθηκε ἡ ὁμαλὴ λειτουργία τῆς οἰκονομίας της· τὸ πρόβλημά της ἦταν χειρότερο ἀπ’ τὸ δικό μας, διότι καταχρεωμένο τὸ τραπεζικό της σύστημα, ἀλλὰ ἡ κυβέρνηση ἐνδιαφερόταν γιὰ τὸν ἰρλανδικὸ λαὸ κι ὄχι γιὰ τοὺς ποικιλώνυμους κερδοσκόπους.