Σωφροσύνη τῶν Ἑλλήνων καὶ τρομοκρατία

Οἱ τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις ἔχουν τὰ κίνητρά τους καὶ τὶς ἐπιδιώξεις του, γιὰ ἀποσταθεροποίηση τῆς χώρας, ἀλλὰ συναντοῦν τὸ ἀπόρθητο τεῖχος τῆς σωφροσύνης καὶ ἠρεμίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ· δείχνει ὅτι ἔχει σκεφθεῖ πολὺ τὶς περιπέτειές του τῆς τριετίας καὶ τὴν μοναδικὴ στὴν τρισχιλιετῆ ἱστορία του προσωπικὴ καὶ κοινωνικὴ ἐξαθλίωση. Ἔτσι κλείνει τ’ αὐτιά του στὶς σειρῆνες τῆς ἀποσταθεροποιήσεως καὶ στὶς ὑποσχέσεις γιὰ τοὺς παραδείσους τῆς ἀριστερᾶς, ὅπως ἐκείνους τοῦ σοσιαλισμοῦ· ἀλλὰ καὶ ὁ κατακλυσμὸς τῆς διαπλοκῆς δὲν τὸν διαπερνᾶ. Οἱ ἔρευνες γιὰ τὴν βόμβα τοῦ Ἀμαρουσίου συνεχίζονται κι ἴσως βρεθεῖ ἄκρη, διότι πάντοτε γίνεται τὸ μοιραῖο λάθος· οἱ τρομοκράτες εἶχαν λάβει ὅλα τὰ μέτρα, μᾶλλον μετὰ ἀπὸ καλὴ ἐνημέρωση ἀπ’ τοὺς προστάτες καὶ ὑψηλοὺς καθοδηγητές τους.