Τὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Φόρουμ τοῦ Νταβὸς συγκέντρωσε φέτος σημαντικὲς προσωπικότητες, Ἀγκέλα Μέρκελ, Κριστὶν Λαγκάρντ, Μάριο Μόντι, Δημήτριο Μεντβέντεφ, Νταίηβιντ Κάμερον, προέδρους τραπεζῶν καὶ μεγάλων ἐπιχειρήσεων· ἀπουσίασαν ὅμως, Φρανσουὰ Ὁλλάντ, Κινέζοι, Ἰνδοί, Βραζιλιάνοι κι αὐτὸ σχολιάσθηκε ἐπαρκῶς. Ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν καλὴ κι ἐκφράσθηκε αἰσιοδοξία γιὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς δυτικῆς οἰκονομίας καὶ τὴν ἐπιτάχυνση τῶν ρυθμῶν ἐκείνης τῶν ἀναδυομένων χωρῶν· τὰ μαῦρα σύννεφα τῶν προηγουμένων τριῶν ἐτῶν, μὲ τὴν ἀπειλὴ χρεωκοπίας τῆς Ἑλλάδος, ἄρχισαν νὰ διαλύονται. Πάντως τὸ Νταβός ἔχει χάσει μεγάλο μέρος ἀπ’ τὴν παλαιά του αἴγλη, καθὼς θεωρεῖται ταυτισμένο μὲ τὶς ἀμερικανικὲς ἑταιρεῖες κι ὑπηρετικὸ τῆς ἀμερικανικῆς ἡγεμονίας· ἡ ἐποχὴ αὐτὴ ἔχει περάσει μᾶλλον, ἀλλὰ δὲν τὸ ἀποδέχονται αὐτὸ οἱ ὀργανωτὲς τοῦ φόρουμ κι ὑφίστανται τὶς συνέπειες. Ἡ παρουσία τῶν Εὐρωπαίων καὶ τῶν Ρώσων συνοδεύεται ἀπ’ τὴν τάση τους ἀποδεσμεύσεως ἀπ’ τὴν ἀποπνικτικὴ μεταπολεμικὴ ἀτλαντικὴ οἰκονομικὴ ἐπικυριαρχία.