Τὸ διεθνὲς ἐνδιαφέρον ἀποκτᾶ καὶ πάλι ἡ Μεσόγειος, μετὰ τὴν σχετικὴ παραμέλησή της τὶς τελευταῖες δεκαετίες· τὰ γεγονότα τῆς Λιβύης, τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς Συρίας, τοῦ Μαλὶ καὶ τῶν Κούρδων στὴν Τουρκία, μαζὶ μὲ τὴν ἀνακάλυψη ἐνεργειακῶν ἀποθεμάτων στὸ βυθό της κεντρίζουν τὴν προσοχὴ τῶν μεγάλων. Ὁ ρωσικὸς στόλος διεξάγει γυμνάσια στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ἐνῶ καὶ δύο κινεζικὰ πολεμικὰ ἐμφανίσθηκαν στὴν περιοχὴ γιὰ ἐπισκέψεις ἀβροφροσύνης· οἱ Ἀμερικανοὶ προβαίνουν στὴν ἐπανεκτίμηση τῆς πολιτικῆς τους καὶ σχεδιάζουν τὴν ἐπανίδρυση τοῦ ἕκτου στόλου τους, μὲ τὴν ἀποστολὴ ἀεροπλανοφόρου σὲ μόνιμη βάση. Στὸ Ἰσραήλ, ἡ ἐνίσχυση τῶν Κεντρώων στὶς ἐκλογὲς σημαίνει ἀλλαγὴ πολιτικῆς, ἔστω κι ἂν μείνει πρωθυπουργὸς ὁ Βενιαμὶν Νετανιάχου· ὁ διάλογος μὲ τοὺς Παλαιστινίους θεωρεῖται πλέον δεδομένος, ὅπως καὶ ἡ ἀναγνώριση τῆς Χαμάς. Αὐτὰ ὅμως προϋποθέτουν τὴν ἀνατροπὴ ἄρδην τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς. Εἶναι ἕτοιμη ἡ Οὐάσιγκτον γιὰ παράμοια τομή;  (