Οἱ θεσσαλικὲς πόλεις ζήτησαν τὴν βοήθεια τῶν Θηβαίων ἀπέναντι στὸν τύραννο Ἀλέξανδρο τῶν Φερῶν• εἶχε δολοφονήσει τὸν ἀδελφό του Ἰάσωνα, ἐνῶ ἑτοιμαζόταν αὐτὸς γιὰ ἐκστρατεία κατὰ τῶν Περσῶν, καὶ καταπίεζε ἄσχημα τοὺς Θεσσαλούς. «Μήτε τὴν ἰδίαν ἐπιστήμην καὶ δύναμιν ἀργοῦσαν περιορᾶν ὑπομένων»• προσφέρθηκε ὁ Πελοπίδας, διότι δὲν ἤθελε τὶς γνώσεις του καὶ τὶς ἱκανότητές του βλέπειν ἄχρηστες. «Μήτε ὅπου πάρεστιν Ἐπαμεινώνδας ἑτέρου δεῖσθαι στρατηγοῦ νομίζων»• οὔτε πίστευε ὅτι χρειάζεται ἄλλος στρατηγὸς ὅπου παρεμβαίνει ὁ Ἐπαμεινώνδας, ὅπως στὴν Πελοπόννησο. «Ὡς οὖν ἐστράτευσεν ἐπὶ Θεσσαλίαν μετὰ δυνάμεως»• μόλις ἐκστράτευσε μὲ δύναμη στὴ Θεσσαλία. «Τήν τε Λάρισσαν εὐθὺς παρέλαβε καὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἐλθόντα καὶ δεόμενον διαλλάτττειν»• ἀμέσως κατέλαβε τὴν Λάρισα καὶ τὸν Ἀλέξανδρο ποὺ ἦρθε ζητώντας συνδιαλλαγή. «Ἐπειρᾶτο καὶ ποιεῖν ἐκ τυράννου πρᾷον ἄρχοντα τοῖς Θεσσαλοῖς καὶ νόμιμον»• προσπάθησε μεταστρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τύραννο σὲ πρᾶο καὶ νόμιμο ἄρχοντα τῶν Θεσσαλῶν.