Ἡ πολιτική μας ζωὴ γύρισε σελίδα, μετὰ τὴν μαύρη περίοδο τῆς τριετίας, καθὼς εἶναι ἐμφανῆ πλέον τὰ σημεῖα τῆς ἐπανεκκινήσεως τῆς οἰκονομίας καὶ οἱ ἀποδείξεις διευρύνσεως τῆς ἐμπιστοσύνης πρὸς τὸν Ἀντώνη Σαμαρᾶ, μὲ ἀντανάκλαση πρὸς τοὺς ἄλλους δύο ἑταίρους• ἀντιθέτως στὴν ἀντιπολίτευση ἐπικρατεῖ κατήφεια καὶ ἐνδοστρέφεια, διότι ἀποδεικνύεται ὅτι ἀπέτυχαν παταγωδῶς σὲ ὅλες τὶς πολιτικὲς τους ἐκτιμήσεις. Τὸ μεγάλο ἀπεργιακὸ κύμα τῆς προηγουμένης ἑβδομάδος –μὲ τοὺς ἀγρότες καὶ τοὺς ναυτικοὺς νὰ συνεχίζουν- ἔληξε ὁμαλά, χάρις στὴν ἀποστροφὴ τῆς κοινῆς γνώμης πρὸς τοὺς συνδικαλιστὲς καὶ στὴν ἀνοχή της πρὸς τὴν οἰκονομικὴ πολιτική• ἡ ἀναγνώριση ἀπ’ τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο τῆς λάθος πολιτικῆς στὴ χώρα μας ἀποβαίνει ἐμφανῶς ὑπὲρ τοῦ πρωθυπουργοῦ, διότι ἀπ’ τὴν πρώτη στιγμή, πρὸ τριετίας, εἶχε καταγγείλει τὴν οἰκονομικὴ πολιτικὴ τοῦ Μνημονίου καὶ εἶχε ζητήσει τὴν ἐνίσχυση τῆς ρευστότητος τῆς ἀγορᾶς, μὲ τὴν ἀποφυγὴ τῶν περικοπῶν στὰ χαμηλὰ εἰσοδήματα, καὶ τὴν ἀποστέρηση τοῦ αἵματος τῆς οἰκονομίας. Ἡ ὁμολογία εἶναι μόνο φραστικὴ καὶ μὲ συνέπεια τὴν ἁπάλυνση τῆς στάσεώς τους ἀπέναντι στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ ὀλιγώτερον πρακτική• στὴ δημοκρατία καὶ στὴ ζωή, ὅποιος ἀναγνωρίζει τὸ λάθος του, ἀναλαμβάνει καὶ τὴν εὐθύνη ἀποκαταστάσεώς του. Πληρώνει στοὺς ζημιωθέντες τὶς ἀποζημιώσεις, διαφορετικὰ εἶναι τουλάχιστον ἀνέντιμος, ἐπειδὴ θεωρεῖ τοὺς λαοὺς ὡς σκέτους ἀριθμούς.
Τὰ περιθώρια τῆς κυβερνήσεως, γιὰ τὴν ἄσκηση τῆς οἰκονομικῆς της πολιτικῆς, διευρύνονται πλέον καὶ δὲν εἶναι στὴν ἴδια κατάσταση μὲ ἐκείνη τοῦ Θέρους καὶ τοῦ Φθινοπώρου, ὅταν μᾶς πίεζαν ἀφόρητα καὶ μᾶς ὑπονόμευαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ ΔΝΤ• εἶναι γνωστὴ ἡ κωλυσιεργία καὶ οἱ διαφωνίες μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῆς Εὐρωζώνης. Ἀλλὰ αὐτοὶ ἐκμεταλλεύθηκαν στὸ ἔπακρο τὴν δουλικὴ στάση ἀπέναντί τους τῆς σοσιαλιστικῆς μας κυβερνήσεως• αὐτὰ ὅμως εἶναι παρελθόν. Ἡ κυβέρνηση ὁπωσδήποτε δὲν δύναται διεκδικῆσαι ἀποζημιώσεις ἀπ’ τὸ Ταμεῖο, ἀλλὰ δύναται ἀπαιτῆσαι τὴν ἀποδοχὴ τῆς λειάνσεως τῶν μέτρων καὶ τῆς ἀπαρχῆς τῶν παραχωρήσεων πρὸς τὰ κατώτερα στρώματα, διότι αὐτὸ διευκολύνει τὴν ρευστότητα τῆς ἀγορᾶς καὶ τὴν ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας• στὸ βαθμὸ μάλιστα τῆς ἐκπληρώσεως τῶν δημοσιονομικῶν στόχων οἱ δυνατότητες διαπραγματεύσεώς μας εἶναι πολὺ περισσότερες καὶ ἀξιοποιήσιμες, διότι διαθέτουμε καὶ τὴν ὑποστήριξη τῶν Εὐρωπαίων. Οἱ πρῶτες παραχωρήσεις μᾶλλον ἔρχονται, στὴν μείωση τοῦ ΦΠΑ σὲ μερικὲς κατηγορίες, ὅπως στὴν ἑστίαση καὶ στὰ ξενοδοχεῖα, καὶ στοὺς χαμηλοσυνταξιούχους οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὑποστεῖ τὴν χειρότερη πίεση• ἡ ἀπόδοση ἐσόδων ἀπ’ τὶς λίστες, καθὼς τελειώνει καὶ ἡ παράταση γιὰ τὴν ὑποβολὴ τῶν δικαιολογητικῶν ἀπὸ ὅσους ἔχουν πάρει τὰ εἰδοποιητήρια, εἶναι πρόσθετη πηγὴ δημοσίων ἐσόδων καὶ παροχῶν τῆς κυβερνήσεως.
Στὸ βαθμὸ ἐφαρμογῆς τῶν ἀνωτέρω μέτρων καὶ τῆς αὐξήσεως τῆς ρευστότητος, καὶ ἐκ τῆς ἐπιστροφῆς τῶν ὀφειλῶν τοῦ δημοσίου πρὸς τοὺς ἰδιῶτες, διευρύνεται ἡ ἐμπιστοσύνη τῆς ἀγορᾶς γιὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας• οἱ ἐνδείξεις εἶναι πολλές, καθὼς ἐνθαρρύνονται οἱ μικρομεσαῖοι πρωτίστως γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν ἐργασιῶν τους, στὸ βαθμὸ τῆς ἀλλαγῆς τῶν συνθηκῶν τῆς ἀγορᾶς. Ἔτσι γίνεται πάντοτε ἡ ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας μετὰ ἀπὸ σοβαρὴ κρίση• ἡ δική μας εἶναι ἀπ’ τὶς χειρότερες στὴν ἱστορία μὲ τετραετία ὑφέσεως σὲ εἰρηνικὴ περίοδο καὶ μείωση μέχρι τὸ ἥμισυ τῶν μεσαίων καὶ ἀνωτέρων εἰσοδημάτων περισσότερο, ὅταν αὐτὰ ἀποτελοῦν τὸ ἐφαλτήριο τῆς ἀγορᾶς. Ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς ἔχει πλήρη ἐπίγνωση τοῦ οἰκονομικοῦ μας προβλήματος, διότι καὶ στὸ Κατὰρ ἔδωσε προτεραιότητα στὸ Κοινὸ Ταμεῖο ἀπὸ ἕνα δις ἕκαστος γιὰ τὴν χρηματοδότηση τῶν μικρομεσαίων• ἡ ἐπιτυχία τῆς ἀξιοποιήσεως τοῦ ταμείου σημαίνει τὴν ἄμεση διοχέτευση στὴν ἀγορὰ πολλαπλασίων κεφαλαίων ἀπ’ τὸ ἀρχικό, ἔτσι δουλεύει ἡ ἀγορά. Ἡ ἀξιοποίηση τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων καὶ ἡ ἐπαναλειτουργία τῶν μεγάλων ἔργων ἔρχονται συμπληρωματικὰ γιὰ τὴν ἀνάπτυξη, ἀλλὰ συσσωρευτικὰ μετὰ ἀπὸ κάποια μεταβατικὴ περίοδο, ὅταν ἀρχίσουν οἱ ἐργασίες στὰ ἔργα• ἡ ἀλλαγὴ τῆς ψυχολογίας εἶναι ὁ κύριος παράγων, διότι ἐπιτρέπει τὴν ἀνάπτυξη ὅλων τῶν δυνατοτήτων ἑκάστου. Μόνο τότε γίνεται πράξη ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας.
Ἡ ἀντιπολίτευση βρίσκεται ἐγκλωβισμένη στὴν λογική της τῆς στυγνῆς ἀντιμνημονιακῆς πολιτικῆς καὶ ἀντιευρωπαϊκῆς προπαγάνδας, μὲ κορώνα της τὴν ἀντιγερμανικὴ ὑστερία• ἡ κοινὴ γνώμη ἀντιμετωπίζει εἰρωνικὰ πλέον τὴν ἀντιπολίτευση, ἂν ποτὲ τὴν εἶχε πάρει στὰ σοβαρά, ὁπότε συνολικὰ ἀπαξιώνεται ἡ στάση της κι ἀκόμη περισσότερο, ὅσο ἐπιτυγχάνει ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας. Ἡ ἐμφανέστατη δὲ φιλοαμερικανικὴ τακτική, μὲ ἀποκορύφωμα τοὺς προκλητικοὺς γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὕμνους τοῦ Ναπολεοντίσκου πρὸς τοὺς Ἀμερικανούς, ἐνοχλεῖ ἀφάνταστα ἀκόμη καὶ τοὺς ὀπαδούς του• ἡ ὑπαναχώρηση, μόλις ἐπέστρεψε οἴκαδε καὶ ἡ ἐπιστροφὴ στὴν ἀκραία ἀντιμνημονιακὴ φρασεολογία, ἔφερε τὸν σαρκασμὸ εἰς βάρος του στὰ καφενεῖα καὶ στὶς πλατεῖες καὶ τὴν ὀργὴ στὸ κόμμα του. Τὰ ἐσωκομματικὰ προβλήματα εἶναι πλέον περισσότερα ἀπὸ τὰ ἄλλα, ἐνῶ πολλοὶ σοβαροὶ στὴν παράταξή του διαβλέπουν στὸ μέλλον τὴν ἐπάνοδό του στὴν πρὸ ἔτους δύναμή του, ἂν δὲν συμβεῖ κάτι ἄλλο• ἡ ἔκφραση τῆς κεντροαριστερᾶς εἶναι ἀπαραίτητη στὴ λειτουργία τῆς δημοκρατίας κι ὁπωσδήποτε κάποιος θὰ τὴν καλύψει, διότι ἡ πολιτικὴ ζωὴ εἶναι σὰν τὸν ἀέρα, δὲν ἐπιτρέπει τὸ κενό. Ἡ στάση τῆς ὑστερικῆς στὴν Προανακριτικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν λίστα Λαγκὰρντ ἐνισχύει τὶς ὑποψίες ὅτι ὑπηρετεῖ ἄνωθεν ἐντολὰς γιὰ τὴν ἐκτροπὴ τῶν ἔρευνῶν. Ὁλόκληρο σχεδὸν τὸ βαθὺ ΠΑΣΟΚ μετακόμισε στὸν ΣΥΡΙΖΑ κι ἀνησυχεῖ σφόδρα γιὰ τὴν τύχη τῶν κορυφαίων του.
Τὸ πολιτικὸ σκηνικὸ λαμβάνει ἔτσι ἄλλη διάταξη• ἡ ἀνατροπὴ τῆς μεταπολιτευτικῆς διαστρωματώσεως θεωρεῖται δεδομένη καὶ οἱ προεκτάσεις της στὰ διάφορα σχήματα ἐπὶ θύραις. Τὰ κομματίδια χάνονται, ἐνῶ ἀλλάζει ἄρδην καὶ ὁ προσανατολισμὸς τῆς πολιτικῆς μας κατευθύνσεως• ἡ πρόσδεση στὴν Εὐρώπη καταξιώνεται πλήρως, καθὼς οἱ ἀτλαντικὲς καὶ ἐπιχώριες Κασσάνδρες τῆς χρεωκοπίας μας καὶ τῆς διαλύσεως τῆς Εὐρωζώνης ἐμφανίζονται ὡς μετανοοῦσαι Μαγδαληναί. Ὁπότε τὸ πρόβλημα εἶναι τὸ κατὰ πόσον πείθουν οἱ πολιτικοὶ ἐκφραστὲς αὐτῶν τῶν ἀπόψεων• ἡ πεποίθηση ὅτι ὅλοι τους ἦταν ὄργανα τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς δύσκολα ἀλλάζει στοὺς Ἕλληνες, διότι τὴν ὑπέστησαν στὴ ζωή τους μὲ τὸν χειρότερο τρόπο. Τὸ κρίσιμο θέμα δὲν εἶναι ἡ ἀντίθεση στὸ Μνημόνιο, ὅλοι τὸ καταλαβαίνουν αὐτό, ἀλλὰ ἡ παρουσίαση ἐναλλακτικῆς λύσεως, πειστικῆς καὶ ἐφαρμοσίμου• μόνο ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς πρότεινε διαφορετικὴ λύση, μὲ τὴν σκληρὴ ἀντίθεσή του στὴν ὑπαγωγή μας στὸ Μνημόνιο, μὲ τὸν ὁποῖο συμφωνοῦσαν τότε καὶ πολλὰ στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ. Ἡ ἀριστερὰ δὲν πείθει, διότι ἔβαζε καὶ βάζει στὸ ἴδιο τσουβάλι, ΔΝΤ καὶ Εὐρωζώνη, κυρίως Γερμανία• ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες θεωροῦν τὴν Ἀγκέλα Μέρκελ ὡς πραγματικὸ συμπαραστάτη στὰ προβλήματά μας. Κι αὐτὸ στὴν καθημερινότητα, μὲ τὴν ἐξαίρεση τῆς διαπλοκῆς καὶ τῶν παραφυάδων της στὰ κόμματα. Ὅσοι πατοῦν χῶμα ἑλληνικὸ γνωρίζουν ὅτι ἄλλες εἶναι οἱ ἀντιδράσεις τῶν Ἑλλήνων.