Ἡ συμφωνία τοῦ Εὐρωσυμβουλίου, γιὰ μείωση τοῦ προϋπολογισμοῦ κατὰ 10%, χαρακτηρίσθηκε ὡς νίκη τῆς Βρεταννίας ἀπ’ τὸν πρωθυπουργό της, ὡς ἀναγκαῖος συμβιβασμὸς ἀπ’ τὸν γαλλογερμανικὸ ἄξονα, ὡς κακὸς οἰωνὸς ἀπ’ τὸν Ἕλληνα πρωθυπουργὸ καὶ ὡς ἀπαράδεκτη ἀπ’ τὶς μεγάλες ὁμάδες τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου• ὁπωσδήποτε ἀποτελεῖ σαφέστατη ὑποχώρηση τῆς εὐρωπαϊκῆς ἰδέας, διότι, «δὲν προωθεῖται ἡ πολιτικὴ ἕνωση χωρὶς χρήματα», ὅπως ὑπογράμμισε ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς. Ἡ ἔγκρισή του ἀπ’ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο θεωρεῖται προβληματική, διότι δύσκολα πολὺ θὰ ὑποκύψουν οἱ εὐρωβουλευτὲς στὶς πιέσεις τῶν κυβερνήσεών τους, ἂν εἶναι οὐσιαστικὲς αὐτές• ἡ οὐσία εἶναι ὅτι οἱ ἐπιπτώσεις της στὴν Εὐρωζώνη μετροῦν περισσότερο. Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ Εὐρωζώνη ἔχουν τὸν ἴδιο προϋπολογισμό, ὁπότε ὁ ἀντίκτυπος εἶναι ἀρνητικὸς στὸ εὐρώ, τὸ ὁποῖο τρέφεται ἀπ’ τὴν πολιτικὴ στήριξή του• ὁπότε ἡ Εὐρωζώνη στρέφεται στὴν ἐνίσχυση τῶν νομισματικῶν κυρίως θεσμῶν της ὡς ἀναγκαία ἀντιστάθμισή της.