Στὶς ἀγορὲς σημειώθηκαν ἀνάμικτες τάσεις, ἐξ αἰτίας τῆς ἀβεβαιότητος γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ οἰκονομικὴ πολιτικὴ καὶ τὴν πορεία τῆς ἰαπωνικῆς οἰκονομίας• τὸ εὐρὼ ἀνατιμήθηκε ἐλαφρὰ στὰ 1,3337 δολλάρια καὶ 125,1550 γιέν, ἐνῶ ὁ χρυσὸς ὑποχώρησε, 1602 καὶ τὸ πετρέλαιο ἐλάχιστα, 117,24. Τὸ ἐμπορικὸ ἔλλειμμα τῆς Ἰαπωνίας αὐξήθηκε στὰ ἐπίπεδα ρεκὸρ τῶν 17,1 δις δολλαρίων τὸν Ἰανουάριο, γεγονὸς ποὺ ἀνησύχησε πάρα πολὺ τὴν κυβέρνηση τῆς χώρας• ἡ αὔξηση δὲν ὀφείλεται μόνο στὶς εἰσαγωγὲς πετρελαίου καὶ φυσικοῦ ἀερίου, ἀλλὰ καὶ διαρκῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν ἀπ’ τὶς ἀναδυόμενες οἰκονομίες τῆς Ἀσίας. Ἡ ζήτηση τῶν φθηνῶν προϊόντων τους αὐξάνεται στὴ χώρα τοῦ Ἀνατέλοντος Ἡλίου, λόγῳ τῆς κρίσεως καὶ τῆς στροφῆς τῶν κατοίκων της σὲ «κατωτέρας» ποιότητος καὶ τιμῆς ἀγαθά• ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας της δὲν φαίνεται εὔκολη ὑπόθεση. Ἡ τρίτη οἰκονομικὴ δύναμη παγκοσμίως ἀναζητάει διέξοδο, ὅπως καὶ ἡ Ἀμερική, στὴν οἰκονομική της πολιτική.