Ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ ἦταν γενναιόδωρη πρὸς τὴν Τουρκία, γιὰ τὴν διεύρυνση τῶν διμερῶν οἰκονομικῶν σχέσεων, ἄλλλωστε ἡ Γερμανία εἶναι ὁ πρῶτος ἐμπορικὸς ἑταῖρος τῆς γείτονος, ἀλλὰ ἐξαιρετικὰ φειδωλὴ στὰ εὐρωπαϊκά• ἐτάχθη καὶ πάλι ὑπὲρ τῆς εἰδικῆς σχέσεως μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ζήτησε τὸ ἀνοιγμα ἑνὸς ἀκόμη φακέλου στὶς μαραθώνιες διαπραγματεύσεις μὲ τὶς Βρυξέλλες. Οἱ λόγοι εἶναι εὐρωπαϊκοί, καθὼς δὲν βλέπει τὴν δυνατότητα ἐνσωματώσεως στὸ εὐρωπαϊκὸ γίγνεσθαι τῆς τουρκικῆς νοοτροπίας, ἀλλὰ καὶ ἐκλογικοί, ὅταν ἡ πλειοψηφία τῶν Γερμανῶν, καὶ κυρίως τῶν Συντηρητικῶν, εἶναι ἐναντίον τῆς ἐντάξεως στὴν Ἕνωση τῆς Τουρκίας• πέρυσι, ἄλλωστε, μόλις ἀνακοινώθηκε ἡ ὕπαρξη τῶν ὑποθαλασσίων ἐνεργειακῶν ἀποθεμάτων τῆς Κύπρου, ἔσπευσε στὴν Λευκωσία γιὰ νὰ ὑπογραμμίσει ὅτι αὐτὰ ἀνήκουν στὴν Εὐρωζώνη, ὅπως καὶ τὰ ἑλληνικά.