Πολλοὶ Ἔλληνες πρεσβευτὲς στὸν μεγάλο βασιλέα ἀποκτοῦσαν συνήθως τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Περσῶν καὶ μαγεύονταν ἀπ’ τὰ πλούτη• εἶχαν φαίνεται ἔμφυτη αὐτοὶ τὴν δουλικότητα μέσα τους. «Τιμαγόραν γοῦν Ἀθηναῖοι κρίναντες ἀπέκτειναν, εἰ μὲν ἐπὶ τῷ πλήθει τῶν δωρεῶν, ὀρθῶς καὶ δικαίως»• τὸν Τιμαγόρα λοιπὸν οἱ Ἀθηναῖοι τὸν ἐδίκασαν καὶ τὸν ἐκτέλεσαν, κι ἂν αὐτὸ ἔγινε γιὰ τὰ πολλὰ δῶρα, καλῶς ἔπραξαν. «Οὐ γὰρ μόνον χρυσίον οὐδὲ ἀργύριον ἔλαβεν, ἀλλὰ καὶ κλίνην πολυτελῆ καὶ στρώτας θεράποντας»• δὲν πῆρε μόνο χρυσὸ καὶ ἄργυρο, ἀλλὰ καὶ πολυτελῆ κλίνη καὶ ὑπηρέτες θαλαμηπόλους. «Ὡς τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἐπισταμένων, ἔτι δὲ βοῦς ὀγδοήκοντα καὶ βουκόλους»• ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες δὲν γνώριζαν, ἐπὶ πλέον καὶ ὀγδοήκοντα ἀγελάδες καὶ βουκόλους. «Ὡς δὴ πρὸς ἀρρωστίαν τινα γάλακτος βοείου δεόμενος»• ἐπειδὴ δῆθεν ὑπέφερε ἀπὸ κάποια ἀρρώστια. Ἡ διαφορὰ τῆς καθημερινότητος τῶν ἡγετικῶν τάξεων τῶν δύο λαῶν φαίνεται ὁλοκάθαρα.