Ἡ κλιμάκωση τῆς ἀτλαντικῆς καταστροφολογίας προσλαμβάνει πλέον συστηματικὸ χαρακτῆρα, σὲ δύο μέτωπα, μὲ ὄργανο τὴν διαπλοκή: τὴν ἀντιγερμανικὴ ὑστερία, μὲ τὶς ἀνιστόρητες ἀναφορὲς ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους, καὶ τὴν ὑπονόμευση στὸ Χρηματιστήριο. Ὁπλοστάσιό της χρησιμοποιεῖ εἶναι ἡ ἀτλαντικὴ διαπλοκή, γνωστὸ στοὺς Ἕλληνες τὴν τελευταία τετραετία, ἀπ’ τὴν περίοδο ὑπονομεύσεως τοῦ Κώστα Καραμανλῆ• ὀρύονται, διαλύεται ἡ Εὐρωζώνη καὶ μοναδική μας σωτηρία εἶναι ἡ προσφυγὴ στὴν ἀμερικανικὴ προστασία, πῶς ὅμως καὶ μὲ ποιὲς προϋποθέσεις; δὲν λένε. Ἀντιθέτως προβάλλουν χαιρέκακα τὴν προσέγγιση Ἰσραὴλ καὶ Τουρκίας, ἐνῶ οἱ ἴδιοι αὐτοὶ πρόβαλαν μετὰ μανίας τὴν συμμαχία μὲ τοὺς Ἐβραίους, ὡς ἄμυνα κατὰ τῶν τουρκικῶν ἀπειλῶν. Εἶναι τόσος ὁ πανικός τους, ὥστε οὔτε τὴν λογικὴ συνέχεια τῶν ἐπιχειρημάτων τους δὲν ἀξιολογοῦν.