Ἡ μάχη εἰς τοὺς Κυνὸς κεφαλὰς ἐξελισσόταν σὲ νίκη τῶν Θηβαίων, ὅταν ὁ Πελοπίδας ἀνακάλεσε τὸ ἱππικό του, ἀπὸ τὴν καταδίωξη τοῦ φεραϊκοῦ ἱππικοῦ• ἐπιτέθηκαν ὅλοι κατὰ τοῦ πεζικοῦ τοῦ τυράννου Ἀλεξάνδρου. «Ὁρῶντες δὲ καὶ τούτους ἐπιβαίνοντας εὐρώστως καὶ τὴν ἵππον ἀπὸ τῆς διώξεως ἀναστρέφουσαν εἶξαν»• βλέποντες τὸ πεζικὸ ἐπιτιθέμενο εὐρώστως καὶ τὸ ἱππικὸ ἐπιστρέφων ἀπ’ τὴν καταδίωξη ἀποθαρρύνθηκαν. «Ἐπὶ σκέλος ποιούμενοι τὴν ἀναχώρησιν»• ἀναχωροῦντες προσεκτικά. «Ὁ δὲ Πελοπίδας ἀπὸ τῶν ἄκρων κατιδὼν ἅπαν τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων οὔπω μὲν εἰς φυγὴν τετραμμένον»• ὁ δὲ Πελοπίδας ἀπ’ τὸν λόφο εἶδε ὁλόκληρο τὸ στρατόπεδο τῶν ἐχθρῶν ποὺ δὲν εἶχε ἀκόμη τραπεῖ σὲ φυγή. «Ἤδη δὲ θορύβου καὶ ταραχῆς ἀναπιμπλάμενον»• ἀλλὰ πλημμυρισμένο ἀπὸ θόρυβο καὶ ἀναταραχή. «Ἔστη καὶ περιέβλεψεν αὐτὸν ζητῶν τὸν Ἀλέξανδρον»• στάθηκε καὶ ἔψαξε γύρω ἀναζητῶν τὸν Ἀλέξανδρον. Τὸ προσωπικό του μίσος κατὰ τοῦ τυράννου τὸν ἐξωθοῦσε.