Τὴν διασφάλιση τῆς συνοχῆς της ἐπέτυχε ἡ Εὐρωζώνη, μὲ τὴν συμφωνία γιὰ τὴν παράταση τοῦ προγράμματος γιὰ τέσσερες μῆνες μὲ τὴν Ἑλλάδα∙ τὸ χειρότερο ἀπεφεύχθη γιὰ τὴν χώρα μας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἑνιαία ἀγορὰ ἀπέδειξε τὴν ἱκανότητά της γιὰ ὁμόνοια καὶ ἀντοχὴ στὶς πολιτικὲς καὶ οἰκονομικὲς κρίσεις. Ὅσο κι ἂν εἶναι δυσάρεστα τὰ μέτρα γιὰ ἐμᾶς, καὶ μὲ ὅσα ἐπακολουθήσουν, τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι ἡ Εὐρωζώνη ἐξέρχεται ἀλώβητη ἀπ΄ τὴν κρίση, μὲ τὶς δυνατότητές της ἀντιμετωπίσεώς της καὶ ὄχι ὅπως πρὸ πενταετίας, ὅταν δὲν εἶχε θεσπίσει τοὺς ἀπαραίτητους θεσμοὺς γιὰ παρόμοιες καταστάσεις∙ ὁ σεβασμὸς τῶν διεθνῶν συνθηκῶν εἶναι τὸ κύριο καθῆκον ἑκάστης χώρας, ἐκτὸς κι ἂν ἐπιλέγει τὴν αὐθαιρεσία καὶ τὴν ἀπομόνωση, ὁπότε γίνεται Βόρειος Κορέα. Τὸ δυσάρεστο σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι ἡ διγλωσσία τῆς κυβερνήσεως καὶ ἡ ἄρνησή της νὰ μιλῆσει μὲ εἰλικρίνεια στὸν ἑλληνικὸ λαό.