Οἱ δανειστὲς ἐπιστρέφουν λίαν αὐστηροὶ στὸν ἔλεγχο τῆς οἰκονομίας, ἐνῶ ἡ κυβέρνηση παραμένει ἀδρανὴς καὶ ἀμήχανη ὡς μοιραία∙ ἤδη ζητοῦν ἄμεση περικοπὴ τῶν συντάξεων κατὰ 15% καὶ θεσμοθέτηση τῶν ὁμαδικῶν ἀπολύσεων, πέραν τῶν ἀλλαγῶν στὸν δημόσιο τομέα. Ἡ κυβέρνηση δὲν ἔχει ἑτοιμάσει ἐναλλακτικὸ σχέδιο, πέραν τοῦ ἀρχικοῦ ἀορίστου καὶ χωρὶς ἀριθμοὺς ἀσφαλιστικοῦ∙ δίδει τὴν ἐντύπωση, παρατηροῦν στὶς Βρυξέλλες, ὅτι ἀδυνατεῖ νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς ὑποχρεώσεις της, ἐνῶ καὶ οἱ ἐπιθέσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου κατὰ τῶν Εὐρωπαίων γιὰ τὸ μεταναστευτικὸ κρίνονται ὡς ἄνευ οὐσίας καὶ σημασίας∙ ὑπεράνω τοῦ ἀσφαλιστικοῦ ἄκρως ἐπείγοντα προβλήματα θεωροῦνται, τὸ μεταναστευτικὸ καὶ ἡ ἐξυπηρέτηση τοῦ χρέους. Σὲ ἀμφότερα εἶναι ὄχι μόνο ἀνέτοιμη, ἀλλὰ καὶ ὑπόλογος, ὅταν τὰ δημόσια ταμεῖα εἶναι ἄδεια καὶ οἱ ὑποχρεώσεις γιὰ ὁμόλογα πέντε δις εὐρὼ τὸ δίμηνο, ἐνῶ εἶναι δεκατέσσερα δις ἡ ὑστέρηση ἐσόδων. Χωρὶς τὴν ἀξιολόγηση καὶ δόση ὁδηγούμαστε σὲ χρεωκοπία.