Στάση ἀναμονῆς τηροῦν οἱ οἰκονομικοὶ κύκλοι, μετὰ τὴν συμφωνία, διότι βλέπουν ὅτι ἡ κυβέρνηση δὲν ἐλέγχει τὰ πράγματα∙ ναὶ μὲν εἶναι ἱκανοποιημένοι μὲ τὴν παραμονὴ στὴν Εὐρωζώνη, ἀλλὰ ἀνησυχοῦν γιὰ δύο πράγματα, γιὰ τὴν ἐκπλήρωση τῶν προαπαιτουμένων, πρᾶγμα πολὺ δύσκολο ἀπ’ τὴν σημερινὴ πλειοψηφία καὶ γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῆς κυβερνήσεως, πέραν τοῦ πολέμου τῶν κρατικοδίαιτων συνδικαλιστῶν στὴν ἐφαρμογή τους. Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα εἶναι ἡ ἀμηχανία στὸ Χρηματιστήριο, διότι βρίσκεται στὰ χαμηλότερα ἐπίπεδα παγκοσμίως καὶ οἱ τιμὲς τῶν μετοχῶν, κυρίως τῶν τραπεζικῶν εἶναι λίγα δεκάλεπτα, ἑπομένως εὐκαιρία γιὰ τοὺς κερδοσκόπους νὰ ἀποκτήσουν κι ἄλλες καὶ νὰ ἀποκομίσουν μυθικὰ πλούτη∙ δὲν τὸ ἀποτολμοῦν κι αὐτὸ γιατὶ βλέπουν τὴν πολιτικὴ ἀβεβαιότητα μπροστά τους καὶ πτώση τοῦ Ναπολεοντίσκου, ὁπότε τὴν ἑπομένη μελετοῦν νὰ προχωρήσουν στὶς τοποθετήσεις τους. Ἄλλωστε, ἐπιστροφὴ τοῦ ΕΚΑΣ καὶ κόκκινα δάνεια θεωροῦνται χειρότερη δοκιμασία ἀπ’ τὰ δύο τελευταῖα νομοσχέδια.