Ἡ ἀναβίωση τοῦ γαλλογερμανικοῦ ἄξονος σημαίνει καὶ τὴν ταχύτερη ἐφαρμογὴ τῆς ἀναπτυξιακῆς πολιτικῆς στὴν Εὐρωζώνη, μὲ τὴν ἄρση τῶν ἐμποδίων τῆς διετίας∙ δύο εἶναι τὰ κύρια ὄργανα, ἡ χρηματοδότηση μὲ 1,1 τρις εὐρὼ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τραπέζης καὶ τὸ πρόγραμμα Γιοῦνκερ, 315 δις. Ἡ ἔναρξή τους προβλέπεται ἀπ’ τὸν ἄλλο μῆνα, καθὼς ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ σύσταση τῶν ἀναγκαίων φορέων, ἐνῶ ἡ προηγούμενη κυβέρνηση ἔχει ὑποβάλει ἐκ μέρους μας προτάσεις γιὰ χρηματοδότηση 15 δις ἀπ’ τὸ πρόγραμμα Γιοῦνκερ∙ ἡ Ἑλλὰς εἶναι μεταξὺ τῶν πρώτων χωρῶν, διότι παρουσιάζει -ἢ παρουσίαζε μᾶλλον- προοπτικὲς ἀναπτύξεως, 2,5% φέτος καὶ 3,6% τὸ 2016, σύμφωνα μὲ τὶς προβλέψεις τῆς Ἐπιτροπῆς καὶ εἶναι ἡ δεύτερη μετὰ τὴν Ἰρλανδία χώρα σὲ ρυθμὸ ἀναπτύξεως. Αὐτὰ ὅλα ὅμως, πρὶν ἀπ’ τὶς δηλώσεις γιὰ διεφθαρμένη καὶ καταχρεωμένη χώρα, τοῦ Ναπολεοντίσκου καὶ τοῦ κουρεμένου. Οἱ δηλώσεις αὐτὲς μετροῦν στὴν ἀξιολόγηση…