Ο Μάρκος Κράσσος, στην εκστρατεία του κατά των Πάρθων, όταν πέρναγε το Ζεύγμα του Ευφράτου, το οποίο είχε κατασκευάσει ο Μέγας Αλέξανδρος, πολλές και φοβερές βροντές ξέσπασαν· «κατά το Ζεύγμα πολλαί μεν υπερφυείς βρονταί περιερρήγνυντο». Ήταν τα μηνύματα το θεών για την εκστρατεία του το τέλος της οποίας αυτός το φανταζόταν στις Ινδίες. Ήταν αλαζών ο πρώτος Ρωμαίος που είχε ανακηρυχθεί αυτοκράτωρ από τον στρατό του· ο ίδιος, όμως, στρατός τώρα αισθανόταν φοβισμένος. Μία δυνατή καταιγίδα με ισχυρό άνεμο και σίφουνα έπεσε πάνω στη σχεδία που τον μετέφερε, την οποία έσπασε σε πολλά μέρη και την έκανε κομμάτια· «πνεύμα δε νέφει και πρηστήρι μεμιγμένον ερείσαν αυτού κατά της σχεδίας ανέρρηξε πολλά και συνέτριψεν». Και το άλογό του παρέσυρε βίαια τον ηνίοχο κι έπεσε στον ποταμό και χάθηκε· «ίππος βία συνεπισπάσας τον ηνίοχον εις το ρείθρον υποβρύχιος ηφανίσθη».