Οι αναζητήσεις και οι έρευνες των δημοσιογράφων, με μόνη την τροφοδοσία από τις αστυνομικές αρχές, δεν καλύπτει τις ανάγκες του κοινού τους, όπως το διαμόρφωσαν τις τελευταίες εβδομάδες· οι θεαματικότητες είναι αδηφάγες ανάγκες τις οποίες είναι υποχρεωμένοι να καλύψουν. Καθώς εμφανίζονται εκτεθειμένοι στους αναγνώστες τους, με την παρέλαση των ίδιων προσώπων, στρέφονται και προς την ουσία της υποθέσεως έως ότου τους επαναφέρουν στην τάξη· μερικοί εντόπισαν τη νεανική δράση στην πασοκική νεολαία -κάτι που δικαιολόγησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος-, ενώ άλλοι θυμήθηκαν ή «ξεστράτισαν» στο πρώτο υπεύθυνο της ΚΥΠ επί ΠΑΣΟΚ Γιάννη Αλεξάκη, ο οποίος είχε και τις στρατολογίες του πολυπράκτορα της δεκαετίας του 1980, με την απόκτηση της ταυτότητος του ειδικού για την τρομοκρατία στις μέρες μας. Το πώς γνώριζαν αυτοί την τοποθέτηση των βομβών από τους τρομοκράτες δεν το αποκαλύπτει ο πολυπράκτωρ· ελάχιστοι θέτουν την κρίσιμη ερώτηση.

Όταν ο πρώην Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Τόμας Νάιλς, ρωτήθηκε το πώς απαντάει στις επικρίναντες τις δηλώσεις του περί αναφοράς των ριζών της τρομοκρατίας στο ΠΑΚ, είπε ειρωνικά: «Ποιός νοιάζεται;» Η απάντηση τα λέει όλα· οι διπλωμάτες είναι υποχρεωμένοι να τηρούν το απόρρητο εφ’ όρου ζωής, διαφορετικά τους εγκαλεί ο εισαγγελέας· δηλαδή, οι δηλώσεις του έγιναν εγκρίσει ή τουλάχιστον ανοχή της αμερικανικής κυβερνήσεως. Όσο για τις καταγγελίες του περί ανεπαρκείας της ελληνικής κυβερνήσεως, γιατί δεν προσεκόμισε ο ίδιος τις πληροφορίες για τα πρόσωπα των υπηρεσιών του που γνώριζαν τις μυστικές μετακινήσεις διπλωματών του θυμάτων της τρομοκρατίας· στην απόκρυψη αυτών των πληροφοριών συνέβαλε η ελληνική κυβέρνηση, δουλικώς φερομένη.