Η παραμονή του πολέμου σκιάζεται από την ένταση της οικονομικής κρίσεως· η πτώση στη Γουώλ Στρητ και η εξασθένιση του δολλαρίου συνοδεύεται και από τα κακά μηνύματα από μεγάλες επιχειρήσεις. Η αεροβιομηχανία Boeing ανακοίνωσε πρωτοφανή μείωση των παραγγελιών της, στον αριθμό των 281 σκαφών το 2003, έναντι 381 το 2002, δηλαδή αρκετά κάτω από τον άριστο αριθμό των 300 αεροσκαφών· ο πόλεμος μεταξύ της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής αεροναυπηγικής κλείνει υπέρ της πρώτης, καθώς η Airbus εξασφάλισε παραγγελίες άνω των 300 αεροσκαφών. Δηλαδή, πλήττεται ο κύριος κλάδος ανταγωνισμού της αμερικανικής οικονομίας· η μεγαλύτερη αμερικανική εταιρεία στον τομέα της ενημερώσεως AOLTime, που ελέγχει και το CNN, παρουσίασε ξαφνικά ζημίες 100 δις δολλαρίων, τα οποία δεν είχαν «διαπιστώσει» οι επίσημοι ελεγκτές. Τίθεται πάλι πρόβλημα εμπιστοσύνης, ως προς τη λειτουργία των ελεγκτικών θεσμών· ψεύδονται οι ελεγκτές για τις μεγάλες εταιρείες.

Η πρωτοβουλία των πέντε μελών και οκτώ υποψηφίων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, για σύμπλευση με την Αμερική στο θέμα του Ιράκ, τους έφερε μακρύτερα από εκεί που ανέμεναν· το άλογο που ίππευσαν δεν το ελέγχουν και υποχρεώνονται σε απολογία. Το μοναδικό θύμα είναι η ελληνική προεδρία· οι Βρεταννός και Ιταλός πρωθυπουργός ήταν εκείνοι με τους οποίους συνομιλούσε ο Κώστας Σημίτης, με σκοπό γεφυρώσαι το χάσμα μεταξύ αυτών και του γαλλογερμανικού άξονος. Αυτοί, όμως, είχαν την πρωτοβουλία για τη διακήρυξη, εν αγνοία των υπολοίπων· είναι ο δεύτερος κόλαφος της προεδρίας, μετά την ανακοίνωση των Γάλλου προέδρου και Γερμανού καγκελλαρίου για τη αναθεωρήση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, την ίδια ημέρα που ο Έλλην πρωθυπουργός διάβαζε τις προγραμματικές του δηλώσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η προεδρία παρακάμπτεται όχι τόσο, επειδή την κατέχει μικρή χώρα, όσο, επειδή ο πρωθυπουργός της δεν έχει επιδείξει ζήλο και προσήλωση προς την ευρωπαϊκή υπόθεση: στα διεθνή θέματα, είναι εκδήλως φιλοαμερικανός, ως προς τη σύγκλιση υστερεί και αυτό παρά τον αναγνωρισμένο ζήλο των Ελλήνων, ως προς την ανάγκη ενότητος, πολιτικής και αμυντικής της Ευρώπης. Η πρωτοβουλία των οκτώ εκτονώθηκε, μόλις δημοσιεύθηκε για δύο λόγους: ο πρώτος οικονομικός· στόχος των Αμερικανών είναι το ευρώ και η αποδοχή του ως αποθεματικού νομίσματος. Η πολιτική, και οικονομική στήριξη του ευρώ παρέχεται μόνο από το γαλλογερμανικό άξονα και ουδέναν άλλον· Αγγλία και Δανία είναι εκτός Ευρωζώνης, αλλά Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία δευτερεύοντα μόνο ρόλο διαδραματίζουν. Το ευρώ, όχι μόνο ανταπεξήλθε στην υπονόμευση, αλλά το αντίθετο ενισχύθηκε. Ο δεύτερος λόγος, σχετίζεται με τους λαούς τους· είναι σε θέση οι κυβερνήσεις τους οδηγήσαι εκτός Ευρωζώνης τις χώρες τους; Αλλιώς, το δέχονται οι λαοί τους; Απάντηση, αρνητική· μόνη διέξοδος η υπαναχώρηση.